pootje, verjaardag en Galibi!

11 juni 2016 - Galibi, Suriname

Even een betrekkelijk korte update voordat ik aan ons projectavontuur aan het binnenland begin.. De laatste tijd lijk ik haast geen tijd meer te hebben - zitten namelijk druk in de afronding, maar daarover later meer..

Ik had dus mijn leuke zere pootje overgehouden aan de trip naar Goddo.. en het bleek op een of andere manier uitgegroeid te zijn tot wondroos.. Daarom overhaast naar de spoedeisende hulp van een lokale huisarts hier gegaan en antibiotica meegekregen (maak je dat ook nog eens mee!). Na ongeveer 1.5 week was het gelukkig al heel wat beter - het leek eerst wel alsof ik een olifantenvoet had ^^

Gedurende die tijd hebben wij ook nog Inge's verjaardag gevierd; helemaal in haar stijl hadden wij een chocolade kitkat m&m taart gemaakt, smullen geblazen! En aan ballonnen was er ook geen gebrek. Later die avond zijn wij met een grote groep uit eten geweest, het was erg gezellig.

Vraag me niet wat ik gedurende de rest van de tijd heb gedaan, zal voornamelijk project related zijn geweest.. Wij moesten ook plotseling weer vaker naar kantoor waar wij de Surinaamse werkcultuur up front hebben mogen meemaken..  Het grappige was wel dat Ervin plotseling op het eind van de dag kwam met "Oat moan!" really? Piet, weet je dat je zelfs hier beroemd bent??

Gelukkig had ik de wijsheid om toch nog een weekendje weg te plannen naar Frans Guyana! Samen met Inge, Marijke en nog een tiental anderen vertrokken wij op 4 juni betrekkelijk vroeg met de bus richting Albina. Vanaf Albina gingen wij vervolgens met een korjaal naar Frans Guyana, te weten Saint-Laurent. Nou, en daar is veel te beleven!! uhh, niet dus, maar er was wel een markt, erg veel regen (zelfs een paraplu aangeschaft), de auto's reden rechts en hadden Franse nummerplaten (vet vaag!!) en de beroemde gevangenis/barakken waren er te vinden waar Papillon ook heeft verbleven. En je kon er ook kosteloos euro's pinnen, nou, dat moesten wij zuinige Nederlanders natuurlijk ff gebruik van maken..

Later die middag vertrokken wij weer uit Saint-Laurent en gingen wij weer 'terug' naar Suriname. Na een bootreis van iets meer dan een uur kwamen wij aan in Galibi. Nou ja, eigenlijk in Christiaankondre. Dit is een dorp van Inheemsen, van de stam der Caraïben. Vervolgens werd er een potje volleybal met de lokale bewoners gespeeld en kregen wij een lekkere maaltijd voorgeschoteld. Ook heb ik nog een nieuwe vriend gemaakt in de lokale tamme papegaai ;).  En toen kwam een van de belangrijkste dingen waar wij eigenlijk voor waren gekomen: uitleg over de schildpadden die wij die avond/nacht zouden proberen te spotten terwijl zij eieren leggen. Het is hier namelijk tot augustus schilpadden legseizoen; op dit moment zijn er vooral grote lederschildpadden te spotten. Natuurlijk zijn deze beschermd en mag je geen normale zaklamp en flitsgebruiken aangezien anders het legproces wordt verstoord. 

Enfin, wij zouden pas om 1 uur 's nachts op zoek gaan.. dus zijn Marijke, Judith en ik maar rond half 10 gaan slapen en dapper de wekker om half 1 gezet.. Halfdood werden wij wakker en hop de korjaal in om de zoektocht te starten. Uiteindelijk was ik waarschijnlijk nog zo half slaperig dat ik bij het uitstappen half in zee viel en dus lekker nat was, go me.. dat kan bijna alleen mij gebeuren ;D . De lederschildpad is hier gelukkig niet van geschrokken. Ik vond het in ieder geval een unieke belevenis om te zien hoe zo' n groot dier zoveel moeite doet om zich uit zee te slepen en eieren te leggen.. en vervolgens ook nog eens een vals nest aanlegt om roofdieren op een dwaalspoor te zetten. Ze maakte ook nog heel aparte geluiden, jammer genoeg kan ik dat niet laten horen. 

Rond kwart voor vier konden wij weer terug in bed... en ging de wekker vervolgens vier uur later weer af - needless to say: wij waren niet in opperbeste stemming! Maar het was nu eenmaal tijd voor de dorpswandeling dus vol goede moed gingen wij op pad. Christiaankondre is trouwens echt heel mooi en doet ook volkomen anders aan dan de Marrondorpen aan de Suriname en Marowijne rivier. Het heeft echt een vibe van vakantie, met de zandstranden en palmbomen en dergelijke, helemaal chill. Tijdens de dorpswandeling konden wij ook handgemaakte souvenirs aanschaffen en vertelde onze lokale gids over de gebruiken van de Inheemsen. 

Na afloop hiervan begon het te regenen (timing!) en moesten wij ons klaarmaken voor de journey home. Gelukkig werd het toen weer wat droger en stapten wij weer in de korjaal op weg naar Albina. Onderweg bij een stop nog een ocelot gespot in een kooi (eigenlijk best zielig) en toen moe en voldaan weer thuis. Snel van alles in de was gegooid aangezien ik op dinsdag al weer weg moest voor vier dagen binnenland.. Love lifeee <3

Foto’s

5 Reacties

  1. Gerda:
    12 juni 2016
    Dag Manon,

    Ik volg nu ook je reis en deel je verhaal met mijn vader Jan. Je moeder heeft hem je reisverhalen gebracht. Hij was erg blij met je kaart. Dat heeft hem heegoed gedaan. Dank je daarvoor.
  2. Marianne:
    14 juni 2016
    Het aws weer een hele belevenis.Nu nog een paar weken. en dan is het avontuur voorbij,
    Tot gauw.
    Liefs van je pa en ma.
  3. Marian:
    14 juni 2016
    Tijd voor het project maar ook tijd voor avontuur en bezichtigingen. Een mooie combinatie. Héél bijzonder van de schildpadden en een leuke papegaai als vriend. Veel succes nog voor de laatste weken, groetjes vanuit Hasselt van Marian.
  4. Mia v.d. vegte:
    19 juni 2016
    Heel veel succes nog Manon voor de laatste weken en dan heerlijk vakantie!
    Hartelijke groeten uit Zwartsluis.
  5. Wil Vernij:
    22 juni 2016
    Hoi Manon,
    Het zit er al weer bijna op! Nog ff hard werken aan verslagen (denk ik) en dan genieten van zon, zee en strand!! Geniet ervan!!
    Je moeder staat al in de startblokken hoor !! ;-))
    Groetjes van buuf Wil